Wat is Aikido?
Aikido is een Japanse krijgsdiscipline. Letterlijk vertaald betekent Aikido ‘de weg van harmonie met energie’. Dat schept natuurlijk een heel ander beeld dan vechtsporten vaak oproepen. Daarmee valt Aikido in een geheel eigen categorie: Budo, het Japanse woord voor zelfbehoud.
Hoe werkt dat?
Word één met de aanvaller… daar begint het. Met als doel om de energie van de aanvaller – op dat moment destructief – te neutraliseren. Daarvoor moet je wel het raakvlak van elkanders lichaam en geest vinden; de beweging leiden; de situatie controleren. Dat leer je dus in Aikido.
Samen met trainingspartners ga je het onderzoek aan. Vechtlust en competitie zijn dooddoeners; elkaar helpen groeien leert juist nederigheid. Zodoende ontwikkelen leerlingen een vorm van zelfvertrouwen die zich niet verhoudt tot het succes of verlies van een ander. Het is de basis voor een ongestoorde groei en klopt helemaal met de filosofie van Aikido: samen één worden.
Jouw fysieke capaciteiten zijn de basis van het leerproces. Dat maakt Aikido geschikt voor iedereen. Dus… gaat jouw hart sneller kloppen van krijgskunst, maar met behoud van vredelievende waarden? Dan zou Aikido wel een hele mooie weg voor jou kunnen zijn.
Grondlegger
Aikido is ontwikkeld door Morihei Ueshiba (†). Hij wordt vaak aangeduidt als O Sensei, oftewel grootmeester. In tijden van wereldoorlogen was hij al een doorgewinterde krijgskunstenaar en vooral bekend om zijn vaardigheden in Daito-Ryu Aiki-Jutsu. Maar tijdens dat grote wereldgeweld ontgroeide hij de destructieve aard van het krijgerschap en gaf de martiale kennis een nieuwe bestemming: Aikido. Wanneer zijn ideeën concreet de vorm van Aikido hebben aangenomen, is lastig te duiden. Hij zou de stijl doorontwikkelen vanaf grofweg de tweede wereldoorlog tot zijn dood in 1969.
”De vijand verwonden is jezelf verwonden. Agressie controleren zonder verwonding is de kunst van vrede.”
O Sensei in 1935, een vroege vorm van wat later Aikido zou gaan heten.